Ik word meer en meer verbijsterd. Wanneer zijn 'we', als mensheid dit gaan doen? Mensen die de behoefte voelen om direct na een slechtnieuwsgesprek waarin de dood van echtgenoten, kinderen, henzelf wordt aangekondigd, op social media, vol in de camera, de longen uit het lijf te huilen en te stamelen dat ze zo blij zijn met zoveel volgers, en ze het echt móesten posten. Ik ben verbijsterd

Ik zie ze vliegen, jij ook?

No comment, just true

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Neushoornhoorns.
Neushoorn-hoorns.
Neushoornhorens..
Neushorenhoreens
Neushoornhoorns

Het was een week met drie afspraken waarbij ik ellenlang moest wachten, twee afgezegde afspraken en eentje waar tijdens het gesprek vier keer de telefoon ging. Ik was er klaar mee. Om dat te kanaliseren zette ik deze sh*t om een 'sugarskull' heen, die ik inkleurde met meer glitter dan ik ooit eerder gebruikte. Bah...

Voor het eerst in mijn leven eet ik, door mijn broer vers gemaakte, pasta. Zó lekker

Als ik 's nachts niet slapen kan

Aan iemand die veel voor mij betekend heeft in een korte periode, stuurde ik enige tijd geleden een van mijn inmiddels 36 (van de 100) patroontjes op. Vandaag kreeg ik post van haar, met zo'n lieve woorden dat ik ervan volschoot. Ellendige tijden brengen ook mooie dingen

Ik heb vooraf aangegeven het zo moeilijk te vinden aan weer een vervangende arts mijn verhaal en de koppeling tussen mijn fysieke beperkingen en mentale weerbaarheid te moeten uitleggen. Er wordt aangegeven dat de arts toch mijn dossier kan lezen. Als ik ruim een halfuur te laat word binnengeroepen zegt de arts: "ik heb niets kunnen voorbereiden, dus vertel eens..." Ik heb vriendelijk bedankt. Merci mais non merci

De honderd patroontjes die ik aan het tekenen ben, verdienen een mooie verpakking. Dus beplak ik een doosje met Happinezzvierkantjes en goudtape, en ben helemaal blij

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Tijdens de autorit zeg ik een aantal maal tegen degene die rijdt met ingestelde navigatie, dat ik de route zo vreemd vind, en dat die niet kan kloppen. Maar, de tomtom geeft het aan, dus gaan met die banaan. Tot we er bijna zouden moeten zijn, en ik zeg dat we toch echt in Middelbeers moeten zijn... Gelukkig waren we goed gezelschap voor elkaar

Ah, toch nog een keer buiten

Voor het eerst in anderhalf jaar, stort ik me in het avondleven: met een vriendin bij het Natlab naar de film RESPECT, over het leven van Aretha Franklin. Wat bijblijft is dat relatief nog maar zo kort geleden de segegratie de sociale context volledig beheerste

Ik verzin en teken gestaag patroontjes

Degene met wie ik nog eens mail, bewonderde ik om de snelheid van reageren, terwijl haar bezigheden dat niet gemakkelijk maken.

Mijn mail heen: 16.34 uur
Reactie: 16.43 uur 

Als ik wat klieder en nieuwe dingen uitprobeer, gebruik ik altijd de voor mij minst mooie kleuren. En toch kan zo'n kladpapiertje er best leuk uitzien

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Minireünietje (a.k.a. tijdelijke trias) met twee oud-collega's. Dat was fijn bijpraten

Ik heb bijna nooit zoet op mijn brood, maar op een kl*tedag als deze, maak ik voor het eerst in lange tijd een uitgebreide lunch. Beetje lief zijn voor mezelf

Mijn raamgedicht is als schaduw misschien nog wel mooier dan het origineel

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Weer een per-ongeluk-hartje van iemand die weet dat ik die altijd spaarde voor een overleden vriendin. Dus hier weer eentje, voor Odette

Het Book for Paperlovers heeft prachtige namen voor de gekleurde pagina's: Your initials on my schoolbook blue

**voldane glimlach**

Mega-enveloppe in de bus. Inhoud: één BH

Ik moet nuchter blijven voor een onderzoek in het ziekenhuis. Als dat klaar is, trakteer ik mezelf op een ontbijtje, op een bankje in het park in de zon

Nog een keer buiten de was drogen, nu het nog kan

De dagen kruipen soms voorbij, en tegelijkertijd vliegt de tijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Nouou... ik heb liever een koronavrije

Klik op afbeelding voor een vergroting

En daar is het weer, dat mooie lijntje. Mijn mail kruist met haar gedachten

Ik kijk bijna geen TV meer, maar soms staat 'ie op de achtergrond aan. Zoals vanavond: 'the voice senior' staat op, waar ik eigenlijk niets mee heb, tot ik door de eerste klanken van een zangeres gegrepen word. Leonie Jansen (oud-presentatrice Jeugdjournaal) zingt Hijo de la Luna, deels in het Nederlands, deels het origineel. Ik weet niet waarom, maar moet er bijna van huilen

De dag had wat humor nodig. Om dit filmpje hardop zitten lachen (blijf kijken!)

Mijn maandelijkse 'moodtracker' in mijn bullet journal. De voltooide 'mood moon' van augustus, waarin ik elke dag een driehoekje heb ingevuld