Vanwege wat uitvalsverschijnselen laat ik héél vaak iets uit mijn handen vallen. Vanochtend was dat, zonder dop, een potje met 100+ pilletjes. Het landde keurig met de opening naar boven op mijn bureaustoel. Pfieuw

Als ik opsta met keelpijn, besluit ik de door de overheid gratis verstrekte thuistest op corona eens te proberen. De zin in de instructie: "Zet de buis in het werkstation," zorgde voor hoofdbrekens, omdat in de verpakking geen werkstation zat. Na een kwartier kwam ik er achter dat het werkstation het doosje was waarin alle geleverd was. Zég dat dan

In een héél klein berichtje in de krant lees ik dat ambulancepersoneel mishandeld is, en dat zij thuiszitten met gebroken ledematen en breuken in het gezicht. Het feit op zich kan ik al nauwelijks bevatten, maar dat dit bericht slechts 4 bij 5 cm. is, vind ik nog schokkender. Van mij mag het op de voorpagina van iedere krant: Het is niet normaal, het is stuitend en verdient meer dan twintig vierkante centimeter

Het gaat op dit moment fysiek echt bar slecht, en daardoor is mijn mentale welzijn ook niet torenhoog. Het lijkt verleidelijk om de lunch met een collega af te zeggen. Ik ga toch, en kan op de fiets naar Eindhoven genieten van de herfstkleuren. De lunch met mijn collega is rustig en prettig. Goed dat ik me ertoe gezet heb

Toen ik na het vwo werd uitgeloot voor geneeskunde én verpleegkunde, heb ik een jaar kunstacademie gedaan. Ik denk nog zeker meerdere keren per week aan de docent typografie, die dreigend besprak dat verticale tekst áltijd van beneden naar boven moet worden geplaatst, en dat hij zich anders zou omdraaien in zijn graf. Ik weet niet of hij nog leeft, maar kijk: het doosje thee ligt goed

Zooo, zet het spaarpotje voor therapie maar vast klaar

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het nieuws dat ik geslaagd ben voor mijn opleiding PMKT wordt overschaduwd door verbijstering over de beoordeling van mijn scriptie. Als ik dit voorleg aan mijn scriptiebegeleider en opleidingscoach, blijken zij mijn verbijstering te delen. Dat lucht nauwelijks op, maar bevestigt wel dat ik er niet heel gekleurd naar kijk

Patroontje x van de honderd. Het was zo'n gepriegel met pincet en wegwaaiende onderdeeltjes, dat ik halverwege geen zin meer had. De rondjes komen allemaal uit 'Hapinezzen', dus het voelde wel goed om mijn gevoel te volgen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Er circuleert een video van De Jonge en Rutte, die een verleidelijk dansje doen, inclusief playback. De reacties erop zijn voornamelijk hilarisch. Ik vind het doodeng: hoe vaak ik ook kijk, met welke sterkte van bril dan ook, het is niet van echt te onderscheiden. Kan ik nog wel iets geloven?

Als slechte slaper zie ik relatief vaak de maan. Vannacht kon ik er een boek bij lezen, zo fel

Mijn bril is beschadigd, aan de binnenkant van een glas. Bij de opticien grap ik dat dat waarschijnlijk door mijn wimpers komt. Ik denk dat hij een grap maakt als hij zegt dat dat inderdaad de oorzaak is. Maar hij is bloedserieus: erosie door wimpers, of, nog mooier: erosion bij eyelashes

Op welk nummer zou jij het pakket gaan halen?

Het is confronterend dat mijn hoofd zo vol is van alles dat is gebeurd en nog te gebeuren staat, dat er weinig ruimte is voor meer. Het is moeilijk en fijn dat iemand dat opmerkt en ernaar wil handelen

Het consult bij de Belgische neurochirurg roept vooral verwondering op: van portier tot arts; iedereen in het ziekenhuis is zo áárdig, ik word tien minuten te vroeg binnengeroepen, ben ruim een halfuur in gesprek met de arts, en een eventuele rugoperatie zou binnen twee à drie weken kunnen plaatsvinden. Holy mackerel!
(De aanvraag voor vergoeding in Nl. duurt jammer genoeg zo'n drie maanden, maar de verwondering blijft)

Ik wéét dat ik er geen aandacht aan moet schenken, en tegelijkertijd moet het gezegd worden, naar aanleiding van zijn uitspraken over HIV: Kan iemand een keer een MMSE afnemen bij deze man?

Mijn neef wijst me op het youtubekanaal van Wendover, die educatieve filmpjes maakt over allerlei onderwerpen. Interessant wanneer het gaat over de logistiek van supermarkten

Minikoekjes van amper 2 cm. doorsnee. Veel te zoet, maar het hapt lekker weg

Een mens gaat vreemde dingen doen, als de dagen gevuld zijn met pijn en op de bank liggen. Vandaag haakte ik een bloemetje, terwijl ik een hartgrondige hekel heb aan handwerken. Ik was van de straat, zullen we maar zeggen

Hobbymateriaal van de Action is het vaak nèt niet, wat volkomen logisch is, gezien de prijzen ervan. De equivalent van het 'book for paperlovers' is echter zo mooi... En nog altijd een factor 7 goedkoper. Helemaal blij

Mijn scriptie is af, en ingeleverd. Nog heel even beoordeling afwachten, maar ik ga ervan uit dat ik klaar ben met de opleiding PMKT. Het was me een paadje wel... Het lijkt een Godswonder dat ik het gedaan, en vooral volgehouden heb. Ik slaak een zucht van verlichting

Ik zie in één oogopslag dat ik momenteel vaak om pixels verlegen zit. Dat wil niet zeggen dat de 36 dagen geen echte verwondering hebben gekend. 't Is wat langer nadenken, over kleine momenten. Die zijn er bijna altijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kan ze echt gewoon zien hoor...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Donderdag vroeg mijn broer of ik in het weekend even zijn kliko's buiten wilde zetten, omdat hij een paar dagen weg is. Natuurlijk wil ik dat, en ik zette dat, zonder mijn leesbril op te zetten, even als herinnering in mijn telefoon. Zondagochtend lees ik: "klojo's Jeroen"

Van mijn scriptiebegeleider voor de opleiding PMKT had ik eerder een jaar les. Ze was niet heel scheutig met complimenten, op zijn zachtst gezegd. Vandaag mailde zij me over mijn scriptie die af is, en door haar gezien: "Ik ben trots op je!" Ik ook, op mezelf

Twee gesprekken in het medisch circuit. Moeilijke gesprekken, met een gevoel van een soort van dreiging. Ik ben verdrietig en tegelijkertijd is het goed om te merken dat ik mezelf serieuzer neem dan eerder. Dat maakt het niet minder moeilijk, maar wel zinvoller

Een dag met veel pijn is een dag met veel youtube. Het algoritme brengt me opnieuw bij de Koreaanse patisserie. De Engelsen hebben daar een mooi woord voor: immaculate

Dat is een geweldige stok achter de deur om de deadline van mijn scriptie te halen: de twee mensen die er ruim tien jaar geleden voor zorgden dat ik uiteindelijk de opleiding PMKT ging doen, gaan -mits ik slaag- aanwezig zijn op de diploma-uitreiking. Die ik al ruim tien jaar niet heb gezien. Wat een eer dat zij erbij willen zijn. Nu nog even aan mijn scriptie...

Het is misschien wel het moeilijkste dat ik voor mijn opleiding PMKT doe: mijn scriptie voltooien. Ruim een jaar geleden keek ik voor het laatst daarnaar. Ik heb teveel geïnvesteerd om het te laten gaan, dus ik start een Spartaans ritme van één uur op, één uur af. Ik wist niet dat er zoiets bestond als 'cognitieve conditie', maar die van mij is ver onder nul. 't Is ploeteren, maar ik kom er wel

In mijn bulletjournal mijn 'moodtracker' van september

Je kunt nooit genoeg washitape hebben

Patroon 41/100. Ze hoeven niet allemaal mooi te zijn, toch?

Klik op de afbeelding voor een vergroting