Volgens mij heb ik zadelpijn. Ik reken uit: in tien dagen heb ik tweehonderd kilometer gefietst. Dat zou dus zomaar kunnen. Au

Met mijn rug gaat het op dit moment erg slecht. Ik heb een afspraak met de neuroloog. Nooit mijn favoriete specialisme. De arts is onverwacht empathisch, dus dat was een opluchting

Een mailwisseling met iemand die ik vanwege de lockdown al lang niet gesproken heb, voelt heel vertrouwd. Ik voel me begrepen

Wat lijntjes getrokken vandaag

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Operatie: lobotomie (scheiding der hersenhelften)
Instrument: wattenstaaf
Chirurg: man in wit pak met mond/neusmasker
Uitslag: negatief

Morgen is dag vijf van mijn quarantaine, en mag ik me laten testen. De online planner trekt het niet dat ik op de fiets naar de dichtsbijzijnde testlocatie wil komen (is inderdaad een uur fietsen, dus begrijpelijk). Dan bel ik wel. Na 40 minuten wachtstand, waarin een dame keer op keer vrolijk belooft dat ik zo snel mogelijk geholpen word, geef ik er de brui aan. Toch even opnieuw proberen: direct contact... Wonderlijk

Al een tijdje word ik rond zes uur wakker, omdat een duivenechtpaar een optie heeft genomen op een richel onder het afdak van mijn schuur. De combi '5-centimeter-smalle-richel' en 'duiven-die-trachten-ergens-op-te-landen" is geen goede en zorgt voor veel herrie en veel poep. Ik fabriceer rond 7.30 uur een slinger van aluminiumfolie, in de waan dat dat gaat helpen. Meneer en mevrouw slalommen er simpelweg doorheen. Tbc

Ik heb telefoon gekregen dat een zorgverlener, met wie ik langer dan een kwartier binnen anderhalve meter was, positief getsest is op Covid-19. Ik ben dus in quarantaine. Mijn broer brengt eten, zo attent

Bij het kijken van The Big Bang Theory leer ik vaak nieuwe woorden en weetjes. Vandaag hoorde ik het woord 'brobdingnagian'. Dat blijkt een bijvoeglijk naamwoord te zijn van het fictieve land Brobdingnag, uit Gulliver's Reizen

Voor het eerst in maanden kom ik weer een keer bij de Action. Eindelijk kan ik de oude theedoek op de grond in de keuken, weer vervangen door een mat. Natuurlijk kom ik niet weg zonder wat knutselspulletjes. Deze keer klei, waarmee ik een afscheidscadeautje ga maken voor mijn stagebegeleidster (van mijn stage PMKT, die ik, heremetijd, ook al ruim een jaar geleden afgesloten heb)

Dit is waarom ik zo van taal houd. "De groene worm gaat naar het groene glas"

Een mailtje uit onverwachte hoek, met de vraag of iemand een cartoon van mij mag gebruiken voor de voorkant van een verslag. Tuurlijk, wat een eer

Ik kreeg via de post 'slapende bloemen' die als ze water krijgen, tot leven komen. Met standaardjes, zo lief

Ook nu is het nog vaak zoeken naar dat ene moment. Het bleek er elke dag te zijn

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Op de brief stonden twee afspraken in het ziekenhuis, achter elkaar. Geen van de assistentes kon mijn afspraken vinden in het systeem. Beiden verwezen naar de ander. Ze waren geen van twee aardig. De afspraken gingen niet door, want ze waren nooit gemaakt ("Jawel, want de brief geeft toch aan van wel?"). Niemand zei sorry.
Het was mooi weer

Wauw, die zag een lekker hapje

Ik geef voor een pakketje van DHL digitaal aan, dat ze het achterom op de kliko mogen leggen. Dat mislukt. De mail geeft aan dat ik het de volgende dag in Sint-Oedenrode kan komen ophalen. Dat mislukt ook, want in dat dorp verderop wordt geen pakket gevonden. Terwijl er gezocht wordt, komt er een nieuwe mail binnen: het pakketje is zojuist afgeleverd bij de Hema in mijn eigen dorp. Het was mooi weer

Honderd patroontjes vorderen gestaag

Ehm..., oké...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

In mijn fruit-top-tien staat verse ananas zeker in de top drie. Ik krijg er echter altijd jeuk van in mijn mond. Dat is geen allergie, maar blijkt te komen door het enzym bromelaïne, dat in groten getale aanwezig is in de ananas. Weer wat geleerd

Ik kijk bijna geen TV meer. Op de zaterdagavond vind ik dat wel gezellig. En verrek... in de serie die ik kijk, zijn mondkapjes ook al gemeengoed en ik verbaas mij daarover amper. Het zijn rare tijden

Hoewel ik nog weinig behoefte heb aan winkelen, maak ik toch een afspraak met een winkel, omdat ik echt iets nodig heb. Zo bizar; een halfjaar geleden zou je toch nooit bedacht hebben dat bij de ingang van een winkel een balie staat, waar je je moet aanmelden? In de winkel is het vanzelfsprekend heel rustig. Mmmm, van mij mag het zo wel blijven

Wanneer ik thuiskom van het boodschappen doen, zie ik dat ik geen gewone eierkoeken heb meegenomen, maar een nieuwe variant met kaneel. Eh... dat kan toch nooit lekker zijn? Wel dus. Superlekker. Een beetje vreemd maar superlekker

Op Netflix kijk ik een documentaire over Bill Gates: Inside Bill's brain. Die is zo indrukwekkend, omdat hij laat zien dat de macht van het grote geld ook op een positieve manier ingezet kan worden

In een halfuur fietsen trotseerde ik zon, regen, hagel en een sneeuwstorm. Ik meldde mij met een berg sneeuwvlokken op mijn jas, shawl en haren bij een receptioniste. Zij vroeg: "Hé, sneeuwt het buiten?" Ik zei: "Nee, dat is roos." Ze kon mijn grapje niet waarderen

Ofwel: Heeft ze gebeld?

Dat moet wel een grote incisie zijn geweest...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Met Pasen ben ik wel gevoelig voor mooi beschilderde eieren

Op het moment kijk ik veel tiktokfilmpjes, om de tijd een beetje door te komen. 95% is totale onzin, 4% brengt mij veel moois op het gebied van kunst&cultuur, en 1% is nauwelijks te omschrijven: ik weet niet goed of ik het geniaal of verbijsterend moet vinden. Bijvoorbeeld een volwassen man die op speelgoed dat ieder als kind wel gehad heeft, zeer detaillistische tekeningen maakt

Al geruime tijd denk ik na over een vorm van centraal wonen. De bestaande vormen vind ik teveel op 'samen'. En dan komt ineens dit bouwproject voorbij. Alleen al het feit dat ze in een lemniscaat bouwen, dat is toch prachtig? Ik ga me oriënteren

Pas nu het pijnbeleid is aangepast, besef ik hoeveel pijn ik afgelopen maanden had. Poeh, dat scheelt veel, in heel veel dingen