En weer zo'n krantenkop die alleen noemenswaardig is, wanneer er op vrijdag gepauzeerd kan worden met collega's

"Ik heb twee keer mijn neus laten doen. Mijn lippen laten doen, mijn hoofd laten doen. Mijn wenkbrauwen laten liften. Ik heb draadjes in mijn hoofd. Ik heb mijn tanden laten doen. [Onverstaanbaar] heb ik ook laten doen."

"Ik vind het wel meevallen eigenlijk."

Jaaaa, de eerste was die buiten droogt

Ein-de-lijk is mijn favoriete overblijfplek weer open: de bibliotheek in Eindhoven. Ik moet vaak tijd overbruggen tussen medische afspraken en door de coronamaatregelen bleef daarvoor nauwelijks nog iets over, behalve slenteren in een supermarkt. Dus plande ik zo strak mogelijk. Nu ga ik weer niet zo goed opletten, want die uurtjes in de bieb, met warme chocomel, zijn me dierbaar

Als ik mijn fiets wegzet in een fietsenstalling waar een mondkapje verplicht is, doe ik dat met een beslagen bril, dus halfblind. Als ik terugkom, blijkt mijn fiets naast een haast identieke Gazelle te staan, inclusief oneliner. Synchronicity

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Adidas adverteert met een dame met okselhaar. Ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden, en dat verwondert me. Een van de belangrijkste waarden die ik in mijn opvoeding meekreeg, is tolerantie. Dan moet ik deze foto toch toejuichen. En toch weet ik niet wat ik ervan moet vinden. 't Is op zijn minst wonderlijk

Wat bijzonder toch, dat mensen uit mijn omgeving per ongelukke hartjes zien, en deze aan mij opsturen. Voor Odette

Ja hoor, hij is gepland. 9 Juni laat ik de chip inspuiten, die mijn arm magnetisch maakt, en waarmee de bewoners van Mars mij kunnen volgen en sturen

Mijn dagen lijken op het moment dat ik er in zit, voorbij te kruipen. En toch, als ik terugkijk, vliegt de tijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik in de keuken brood smeer, hoor ik op youtube een nieuwe video starten, waarschijnlijk bepaald door een ingewikkeld algoritme. Ik hoor veel herrie, en blijkbaar valt er iets te winnen. Dat gebeurt, en ik hoor een man en vrouw in een soort van orgastische blijheid tien keer "Oh My Goooosh" en "you've GOOOT it!" roepen. Ik denk: die winnen een jackpot van een miljoen dollar. Het was een knuffeltje, uit een grijpmachine, 3 cm. hoog...

Ik heb veel te maken met de gezondheidszorg, als patiënt. Er gaat veel goed, en er gaan ook zaken echt slecht. Vandaag verstuurde ik een mail over zo'n 'slechte zaak', die al maanden in mijn hoofd en lijf zat. Doodeng, want kwetsbaar. Met trillende handjes verstuurd. Trots

De honderddagenchallenge vordert gestaag. Ik experimenteer wat met hoe ik mijn patroontjes wil presenteren

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Krantenkop. Op deze momenten mis ik de vrijdagmiddaglunch op het werk

Omdat ik niet met z**knatte regenjas de winkel in wilde, drapeerde ik deze over mijn fiets, met de wetenschap dat 'ie daardoor wellicht weg was bij terugkomst. Maar nee, hij hing er nog. Vertrouwen in de mensheid: puntje erbij

Gelukkig kan ik er goed tegen, want bloedprikken is vaak een hoop gedoe bij me. Soms tref ik cowboys, die na "moeilijk te prikken? Nouou, dat zal wel meevallen hoor!", veel binnensmonds gevloek en vier pleisters verder, alsnog afhaken. Vandaag trof ik een rustige laborant, die mijn opmerking serieus nam, zo'n beetje alle vaten checkte, en in één keer in nota bene mijn voet goed zat. Ik dank u

Een collega die mijn blog volgt, appt me een foto van een per ongeluk hartje, omdat zij weet dat ik die hier plaats voor Odette. Zo bijzonder dat mensen die haar niet kenden, toch een beetje aan haar denken

Ik lijst voor iemand van wie ik afscheid neem, een van mijn cartoons in, die zij heel treffend vindt. Het is wel de moeilijkste van allemaal om te vergroten. Daarom bedenk ik dat de foutjes die erin sluipen, 'unieke kenmerken' zijn, die -als ik later dood ben- misschien wel veel geld opleveren **trekt een wenkbrauw op**

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Op de vraag of ik last heb van claustrofobie, vul ik "nee' in. Wanneer ik echter in de MRI lig, en heel even mijn ogen open, om 6 cm. van mijn gezicht een dak te zien, voldoe ik denk ik aan best wat criteria uit de DSM. Ogen dicht, rustig ademhalen, liedtekstjes opzeggen. Ik houd het uit tot het einde

(Dat ik nog twee MRI's gepland heb staan, vergeet ik even)

De bloemen die ik een week geleden kreeg, staan nog bijna onveranderd in bloei. Goed bosje

Ik lees hoeveel het kost om elke maand 'je nagels te laten doen.' Holy... Ben ik blij dat ik het zelf doe, met alleen wat nagelhardener. En toch mooi

Ik kijk Levenslang met Dwang. Zou Jan weten dat hij voor €150,00 weggaat?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Toen Björn Borg nog katoenen boxershortjes verkocht, waren er meerdere mensen die niet snapten dat ik zoveel geld kon uitgeven aan een onderbroek. Nu, misschien wel meer dan tien jaar later, sneuvelen ze een voor een, terwijl ieder goedkoper alternatief het nauwelijks een jaar uithield. En toen zag ik dat O'Neill boxershortjes voor mij heeft ontworpen: donkerblauw met groen, en -heel voornaam- van katoen

Langzaam begin ik creatief bezig zijn weer leuker te vinden. Dat lijkt iets kleins, en tegelijkertijd definieert creativiteit mij als mens. Ik maak een cadeautje voor mijn stagebegeleider van mijn opleiding PMKT, van wie ik door alle lockdowns nog altijd geen afscheid heb genomen. Binnenkort wel, en dan geef ik haar mijn zelfgemaakte 'tastmemory' cadeau

Het was fijn geweest als ik afgelopen week bij de Action even wat had kunnen halen. Maar goed, de keren dat ik er langsfietste, stond er een rij van zo'n vijftien meter. Huh? In de rij staan voor de Action... (mmm, teveel tijd, dat zeg ik). Vandaag kwam ik er achter dat de Action op zaterdag tot 20.00 uur open is. Dus liep ik in een welhaast lege winkel rustig te zoeken naar polymere klei, schuurpapier en een regenpak

Zouden ze daarboven gebotst hebben?

Cadeautje voor mezelf: Flows 'book for paperlovers.' Lovin the paper

Ik blijf het zeggen: we hebben veel te veel tijd in het moderne leven. Als we ons eigen eten nog moesten verbouwen, dan zou er nooit ruimte zijn geweest voor de verkoop van gesneden uien, babyshowers, bloemschik- en knikkerprogramma's op TV en, vergeef me, anusbleken. De nieuwste trend? Sproeten laten tatoeëren. Vroeger wilde je daar toch van af? Teveel tijd, dat zeg ik

Natuurlijk ben ik twee minuten stil. En hopelijk met mij velen. Is het erg dat ik van kinds af aan jaar in jaar uit me afvraag, hoe ze dat in de regiekamer doen? Seinen ze dan "camera 1, camera 3 inzoomen op Máxima, camera 4 let op die duif!" Of hebben ze briefjes? Ik eindig die gedachtengang altijd maar met "de regisseur heeft vast een stilteontheffing"

Enorme off-day. Teveel pijn, te vol hoofd. Ik gun mezelf een pyjamadag en bingewatch the Big Bang Theory. Toch een beetje gelachen

Hemels dessert, wanneer ik bij mijn broer eet

Als de pijn moeilijk te hanteren is, biedt een luisterboek enige afleiding. Keer op keer de Harry Potter boeken, ingesproken door Jim Dale. Daar krijg ik denk ik nooit genoeg van