Ik kreeg van iemand een mooie uitnodiging om op 2016 terug te kijken door middel van een aantal vragen. Eén van die vragen was wat de vijf leukste dingen waren, die ik afgelopen jaar gedaan heb. Ik heb dit jaar met drie ballen leren jongleren. De opdracht was tien maal, maar inmiddels staat mijn record op 52! (Herstel 1 januari 2017: 99!!)

Elk jaar keren we terug bij 'de boom'. Ik heb deze in veel hoedanigheden gezien, door even zoveel filters. Vandaag was 'ie prachtig, en kon ik hem ook zo zien. Het gezelschap droeg daar aan bij. Hoe een moeilijke tijd, bij -2, toch voor warme herinneringen zorgde

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Natuurlijk... Naast die &^%$*-rug kan griep er ook nog wel bij. Ik heb tenslotte vakantie. Vandaag doe ik eens een keer geen enkele moeite om iets positiefs te bedenken. Ik ben chagrijnig en vind alleen panadol en warme hittepit nu lekker. Morgen maar weer proberen

Een screenprotector voor mijn nieuwe iPhone zonder luchtbelletjes aangebracht krijgen. Oh, en ook dat 'ie mat is

Al deze dingen bij elkaar zien? Klik hier

Ik lag er niet wakker van, maar het hield me nog wel zo nu en dan bezig; een patiënt waarover we ons beiden ernstig zorgen maakten, toen ik afgelopen donderdag meeliep in de PMT-praktijk. Vandaag kreeg ik een geruststellend berichtje, dat er goed voor hem gezorgd wordt. Zuchtje van verlichting

Naast mijn eigen nieuwjaarskaart, moet ook de nieuwjaarskaart van turnen dames Flik-Flak ontworpen worden. Stiekem niet zo veel zin in, dus probeer ik het voor mezelf leuk te maken met een grappige twist. Die dan jammer genoeg wel weer veel tijd kost, maar goed, wat ik in mijn kop heb, heb ik niet...

Met een sputterend lijf is mijn huidige tempo minimaal. Zolang ik met mijn nieuwjaarskaarten bezig mag zijn, luisterend naar de top 2000, voel ik me tevreden

De toestand in de wereld heeft met vlagen zoveel invloed op me. Vanavond de fakkeltocht in Eindhoven gelopen, die als boodschap saamhorigheid en verdraagzaamheid heeft. Samen met duizenden anderen, die daar waarschijnlijk ook bewust voor kozen. Dat voelde goed. Ik hoop dat het een heel klein beetje helpt

Ik word er keer op keer stil van, wanneer mijn nichtje weer bewust met haar oma, mijn moeder bezig is. Ze twittert: "Because as long as you're remembered, you're never really gone. If grandma would have been proud, I did the right thing." Voetbalschoenen met de initialen van haar oma zorgen bij mij voor tranen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ooit was ik cliënt bij haar, en kroop haar prachtige manier van hulpverlenen mijn hart binnen, om niet meer weg te gaan. Vandaag mocht ik met haar meelopen, voor mijn opleiding PMKT. Nog altijd word ik geraakt: in het woud van protocollen, vragenlijsten en evidence based practice, lijken het simpele zinnen naar de cliënt: "Ik hoor je hartenkreet, ik wil je steunen." Dat is zóveel van waar het werkelijk over moet gaan

Mondelinge examens afnemen met mijn collega dokter Jan is steeds weer een belevenis. Ik stel een vraag over dementie, en het verlies van functies, waarin een kruiswoordpuzzel voorkomt. Binnen een mum van tijd heeft de dokter het over het zeer medische "kruiswoordpuzzelplekje in de hersenen"

Ik had al wel gezien dat mijn veters los waren, maar mijn rug vindt bukken op het moment niet geweldig. Dus toen mijn leidinggevende mij op de gang er op wees, wuifde ik wat in het luchtledige met "Ja, weet ik, doe ik, niet nu, och enzovoort." Voor ik er erg in had, knielde hij voor mij neer, en strikte ten overstaan van de directeur, studenten en collega's mijn veters. Dienstbaar leiderschap heet dat geloof ik

Van een collega krijg ik een kaart met een engeltje; "dat af en toe een beetje over jou waakt (als je je een keer stoerder voor doet dan je bent)." Die collega is een goed verstaander

In India is een nieuwe spinnensoort ontdekt, die 'eriovixia gryffindori' gaat heten. Wetenschappers vonden een treffende gelijkenis met de sorteerhoed uit de Harry Potterboeken. Deze hoed was eigendom van de tovenaar Godric Gryffindor, één van de stichters van Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry. Episch toch?

Ik vond het zo knap van de verkoopmedewerkster van de kantoorboekhandel; ze hield haar gezicht in de plooi toen een wat oudere dame vroeg: "Hebben jullie een ballpoint die schrijft als een pen?" Mij lukte dat niet

Het enthousiasme van mijn nichtje Emma, als ze de foto's krijgt die ik van haar heb gemaakt

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Zo mooi. Iemand heeft mijn blog Omdat er een verschil is tussen doen en betekenen gelezen. Haar reactie: "Je schrijft heel dansend." Dat ontroert me

Een vierkantje van een tijd met hoge pieken en diepe dalen. Maar hoog of laag, elke dag dwarrelde er een moment van verwondering tussendoor

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Er waren tijden dat ik alles alleen probeerde op te lossen. Het is goed om te merken dat daarin verandering is gekomen. Actief om hulp vragen voelt nog altijd spannend, maar ik doe het. Omdat ik voel dat het nodig is. Rechtstreeks en met overtuiging

Een nieuwe blog voor mijn werkgever Fontys Hogescholen gepubliceerd. Deze keer gaat die over de invloed van een pakje appelsap op de keuze van een verpleegkundige voor een adrenalinekick of het effect van dopamine

Tijdens de lesdag van de opleiding PMKT, legt een docent tijdens een bijzondere les focussen, uit dat een emotie of gevoel nooit heel je lijf inneemt, maar dat 'iets' in je bijvoorbeeld drukkend voelt, of benauwend. Dat uitvinden en spiegelen noemt hij 'verietsen'. Glimlach

Met bewondering kijk ik naar mijn nichtje, die vlogt, netwerkt en twittert met een berg intelligente humor. Als ik hoor wat ze allemaal bereikt, ben ik apetrots

Een verwarrende dag met 'hoge toppen, diepe dalen'. De emoties liggen ver uiteen, en toch zo dicht bij elkaar, omdat ik ze op beide plekken met hart en ziel doorleef

Eerste prototype nieuwjaarskaart gemaakt. Nog wat bijschaven, maar latent tevreden

Merelmeneer is terug!! Ergens begin september zag ik hem voor het laatst, en het gelijktijdige nieuws dat een virus het voorzien had op merels, deed vermoeden dat hij gesneuveld was. Vandaag zat 'ie -met een prachtig verendek- doodgemoedereerd voor de keukendeur te wachten toen ik beneden kwam. At direct weer uit mijn hand. Dat zo'n beestje zoveel in me teweeg zou kunnen brengen....

De tandarts zei dat hij maar weinig cliënten heeft die zo goed voor hun gebit zorgen als ik. Mijn antwoord "als je maar bang genoeg bent, dan gaat dat vanzelf", mocht de pret niet drukken

Hoe ik op de late avond als een kind zo blij kan zijn met een glaskrijtstift

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Veel last van een onwillig lijf. Vaak lukt het om dat te plaatsen. Vandaag niet. Geen zin, geen puf. Lang in bed gelegen, en later op de bank. Dat te laten zijn is ook een stap. Morgen weer een dag

Een mooi gesprek over het maaiveld, en waarom ik daarin ben gaan bukken. Hoe moeilijk het is om rechtop te gaan staan, omdat de zeis gevaarlijk dichtbij lijkt. Maar het uitzicht is zoveel beter

Geluncht met een van beste vriendinnen. De conclusie dat we nooit uitgepraat raken, maar mocht dat wel ooit gebeuren, dat ook goed te vinden, maakt de vriendschap 'effortless'. Dat voelt goed