Kopje thee met een oud-collega. Opnieuw besef ik hoezeer ik mijn werk mis, en hoe verdrietig ik daar nog om ben. Het weegt nog zwaar en dat laat ik bestaan. Dit valt niet te sturen

Ik ben bezig met een cadeautje voor iemand. En dan moet ik leven met een scheve snijmachine, die meerdere foutjes achterlaat. Degene die het gaat krijgen zal het zeker beter weten te relativeren dan ik, dus ik slik even en ga door

(Welnee, hiervan heb ik nog héél lang last, maar opnieuw doen is ook niet echt een optie)

Guilty pleasure

Ik ontdek dat ze bij de Action inktpatronen hebben voor in mijn printer. Dat is fijn

Het stond al heel lang op mijn lijstje, om na te gaan of mijn medicatie ook per drie maanden geleverd zou kunnen worden, in plaats van elke maand. Ik blijf namelijk bestellen. Het stond nog steeds op mijn lijstje. Als ik mijn medicatie uit de afhaalautomaat haal, is het ineens een hele berg; voor drie maanden. Dat is best spooky

Een knuffel door de brievenbus. Makes my day

De 120e x 36 dagen. Die waren zeer uitdagend, en ik heb vaak getwijfeld of ik wel door moest gaan met deze blog. De goede momenten waren schaars, maar ze waren er wel. Soms maakte ik het mezelf moeilijk door achter te lopen en in te moeten halen. Toch blijf ik momenten noteren in mijn agenda, zodat dat laatste kan.

Dus schouderklopje voor mezelf: 120 x 36 x 150 x 150= 97.200.000 pixels
Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik zie gelukkig net op tijd dat er weer bijna 36 dagen voorbij zijn. Wat blijkt? Deze maken de 120 x 36 dagen vol. Onherroepelijk de vraag of ik moet doorgaan of stoppen. Omdat ik daarop niet direct een antwoord heb, ga ik nog even door

De brief van de belastingdienst lees ik, zoals het hoort, zorgvuldig door. Ah, het kopje "Wat moet u doen." Dan volgt: "U hoeft voorlopig niets te doen. Zodra u wel wat moet doen, krijgt u bericht van ons." Dat waren vijf minuten van mijn leven die ik nooit meer terugkrijg...

De osteopaat is verhuisd naar een nieuwe praktijk. Een ruimte naar mijn hart. Zo rustig ingericht. De behandeling bracht ook kalmte

Herfst is absoluut mijn favoriete seizoen

Het is een hond... Een echte hond. Zucht, de mensheid heeft echt teveel tijd

Ik vind het nog altijd moeilijk dat ik niet meer zelf mijn huis schoon kan houden. Desalniettemin ben ik elke keer zo blij als het weer gedaan is

Ik kijk een realityserie over het oplossen van moorden. Twee detectives werken samen aan een moord. De ene heeft een donkere huidskleur, de andere een blanke. Wat blijkt: hun namen zijn respectievelijk Brown en White. Dat is toch een lollige coïncidentie? Of mag ik dit niet meer leuk vinden?

Ik word gewezen op het woord nincompoop. Een soort van belediging in het Engels. In het Nederlands wordt het vertaald als lomperd of domoor. "My god, you're such a nincompoop!"

Kaartje van mijn nicht, dat ze aan me denkt. Zo lief

Weet je hoe vaak mensen het woord 'letterlijk' gebruiken, waar dat niet waar kan zijn? Heel vaak. Zoals: "De wereld viel letterlijk onder mijn voeten vandaan"

Op de foto moeilijk te vangen, maar ik maak bij de boekbinderij een boekje met blauwe en witte pagina's, met een bijzonder behangetje als kaft. Ik krijg leuke reacties, dat doet goed

De bladblazers zijn weer van zolder. In mijn straat is een man bija ANDERHALF UUR aan het blazen. 1.) Snapt hij niet dat na een zucht wind alles weer op de oorspronkelijke plaats belandt? 2.) Zou hij zich herkennen in deze cartoon (zie cartoons, helemaal onderaan)

Tussen de middag ga ik even op bed liggen om mijn rug wat te ontlasten. Ik zet een timer voor het geval ik in slaap val. Dat doe ik niet, maar ik lig zo lekker dat ik op repeat klik als de timer afloopt. Foei maar oh zo lekker

Op sociale media vind ik de meest nutteloze filmpjes. Zoals een account dat video's plaatst van het mengen van verf. Nutteloos en vreemd genoeg ook intrigerend

Mensen vragen wel eens of ik ooit fouten maak op deze blog. Jazeker. Heel soms kom ik bij de afbeeldingen van 36 dagen erachter, dat ik een datum dubbel gebruikt heb. Soms kan ik dat nog rechttrekken, maar het is zeker wel eens gebeurd dat het kwaad al geschied was. Incasseren

Weetjes waarvan ik houd: een bedrijf gebruikt lavalampen om hacking tegen te gaan. Blijkbaar is het voor de menselijke geest heel moeilijk om willekeurige reeksen cijfers te produceren. Lavalampen zijn totaal onvoorspelbaar, en dus gebruikt een bedrijf dit tegen hackers

Eh.. zou ik wel voldoende zuivel in huis hebben?

Ik eet samen met een vriendin. Ik ben eerder daar dan dat zij thuis is, dus ik stuur haar een app: "Ik wacht op jouw bankje." En daarachteraan: "(tot dat arriveert)." Ik moet glimlachen

Op TV hoor ik, in een Amerikaanse serie, het woord tchotchke. Ik zoek op: "a small object that is decorative rather than strictly functional: a trinket"

(A trinket is een snuisterij)

Zo ineens een pakketje aan de deur. Degene die dat stuurde, weet dat ik heel erg houd van rodegrapefruitsiroop. Zo lief. Daar ga ik van genieten

Incasseren: k-dag, pyjamadag, snel vergeten

Deze blog liep bijna twee weken achter. Het was aantrekkelijk om niet aan te vullen maar om over te slaan. Toch bijgewerkt, omdat ik wel aantekeningen had over de momenten. Beetje trots

Dat ik me nog ooit druk zou maken om een gebroken nagel...

De verwarming is aan, de fleecedeken tevoorschijn en het hittekussentje paraat. Want ik heb het vanaf nu tot maart koud