Als ik een digitale vraag stel over medicatie, krijg ik van twee dokters antwoord. Ze geven beiden een ander advies... Dan is het prettig als er eentje 's middags daarover belt, en dan ook nog degene die mij 'helaas als ervaringsdeskundige" beschouwt en mijn plan een goed plan vindt

Een mailtje van iemand uit een schijnbaar ver verleden, dat toch dichtbij
voelt

Een heel klein snippertje papier

Zo geniaal: een trui die eruit ziet als een VHS videoband van vroeger

De beschrijving op een instagramaccount van een jongen van een jaar of twaalf: "Fiber artist, author, philantropist, influencer, kid correspondent, entrepeneur." Hij noemt zichzelf 'a crochet prodigy' (een wonderkind wat betreft haken). Ik vraag mezelf af of dit vergelijkbaar is met de etiketten op mijn vroegere schriften: "Son en Breugel, Noord-Brabant, Nederland, de wereld, het heelal." Ik denk van niet. Ik denk dat de huidige beschrijvingen meer grootheidswaan in zich hebben, en dat die jongen over een paar jaar niet meer schattig is. Zet dan het therapiepotje maar klaar

Mijn nicht en neef zijn beiden volwassen. Soms vind ik me dat moeilijk voor te stellen, en vind ik ze nog zo jong. Tot ik bedenk dat ik op hun leeftijd met een leeftijdsgenoot een ziekenhuisafdeling runde

Eerste keer Catan gespeeld. Erg leuk en gewonnen

Hierom hartelijk moeten lachen

Het is natuurlijk een veel te groot cadeau, maar ik ben zo blij met Kolonisten van Catan het bordspel

Een vriendin appt mij een schoolopdracht: "Welk signaalwoord hoort niet bij een tegenstellend tekstverband." Ten eerste denk ik direct dat de vraag niet klopt. Vervolgens vraag ik welke klas dit maakt, en ik schat 2 of 3 vwo. Groep 7... Ik leerde vroeger in de vijfde klas veel, maar niks over signaalwoorden bij een tegenstellend tekstverband **trekt wenkbrauwen op**

En inderdaad de vraag klopte niet

Soms zijn er heel lang geen hartjes, soms in een keer veel

Ik niet hoor (maar ben dan ook een taalpurist)

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik in de cookies met een schuin oog ondergoed langs zie komen in een mooie kleur, denk ik wel eens wauw, die wil ik. Is het altijd herenondergoed...

Neeflief en zijn vriendin zijn veilig thuis van hun wereldreis. Zuchtje van opluchting

Niet helemaal volgens de filosofie van deze blog, maar ik las een pyjamadag in. Dat moet ook kunnen

Ik volg geen cursus boekbinden, maar doe dit bij een centrum waar je onaangekondigd mag komen en/of wegblijven. Dat voelde in het begin heel vreemd, maar vandaag blijkt dat het me goed doet. Ik sta op met een lijf vol pijn, en besluit pas op het laatst dat ik er vandaag niet naar toe ga, omdat ik ook in de middag nog twee afspraken heb staan, waarvoor ik energie moet hebben. Dat lucht op

'D'n Dieter' is weer onderweg met zes mensen met het syndroom van down. Ik houd van die man

Niet echt zelf gevonden, maar van internet. En te mooi om niet te plaatsen

Spring is in de lucht

Het ging niet zonder slag of stoot, maar toch: de 113e keer 36 dagen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik sinds heel lange tijd weer een keer een bepaalde trui aan doe, vanwege achterstallige was, bedenk ik dat degene met wie ik vandaag een afspraak heb, daar vast iets van gaat zeggen. En jawel, ze vindt het een echte 'Els-trui"

Jaa, van de vaste inzender

Best wel een keer lekker, worstebroodjes

Als ik cadeautjes inpak, gebruik ik altijd 'sealwax' om de touwtjes vast te zetten. Kom ik bij de Action deze prachtige kleuren tegen. Die kan ik natuurlijk niet laten liggen

We leven in een tijd waarin een hond meer dan twee miljoen volgers op Instagram kan hebben. Ik ben één van die twee miljoen, omdat het ook echt een leuk account is, waar ik regelmatig hardop om moet lachen. Maar wel bijzonder

Die Brintapap herinnert me overigens ook aan de Hema. Hema is een acroniem voor Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam. Mmm, ik houd het bij Hema

Ik oefen elke dag een beetje Frans in duolingo. Ik was vergeten hoe ingewikkeld het is met de, de la, du, à, au, en, aux, ce, cette enzovoort. Dus als ik een Nederlandse zin goed vertaal, geef ik mezelf een schouderklopje

Vroeger aten we natuurlijk Brintapap. Vandaag kwam ik er achter dat Brinta een acroniem is voor breakfast instant tarwe

Twee mensen die dicht bij me staan, zijn momenteel -onafhankelijk van elkaar- op reis. Beiden verblijven ze in Nieuw Zeeland en houden Polarsteps bij. Ik herken bij een van hen een foto, en na even zoeken blijken ze een bijna identieke foto gemaakt te hebben, op dezelfde plek, met een maandje ertussen. De wereld is klein