Ik heb (denk ik) nog altijd naweeën van covid. Waar ik jarenlang nooit eerder naar bed ging dan 00.00 uur, ben ik nu om 19.30 uur klaar, slaperig, geen puf meer. Ik ga daarom op oudejaarsavond om 22.00 uur naar bed... Waarschijnlijk heb ik sinds mijn achtste niet meer in bed gelegen tijdens de jaarwisseling. Natuurlijk word ik wakker van het vuurwerk. Ik schuif mijn gordijn open, en kijk, liggend in een warm bedje, naar het vuurwerk. Prima zo

Pfieuw. Eerder kreeg ik een bericht van mijn apotheek, dat zij nog steeds geen contract hadden afgesloten met mijn verzekeraar. Het was daardoor onzeker of al mijn medicatie vergoed zou blijven worden. Dat was, bovenop gas- en energieprijzen, boodschappen en ziektekosten in het algemeen, wel even schrikken. Vandaag bericht dat het alsnog gelukt is. Pfieuw

Op dit moment kijk ik graag naar 'The Repairshop' op Discovery. Heerlijke slow-tv met mensen die volledig opgaan in het herstellen van speelgoed, meubilair, muziekapparatuur en een boel vreemde gebruiksvoorwerpen. Dat volledig focussen vanuit het hart vind ik prachtig 

Voor het eerst heb ik mijn nieuwjaarskaarten gedurende het gehele jaar gemaakt. Dat was vanwege de revalidatie na mijn rugoperatie. Het was veel, heel veel werk. Het kaartje is uiteindelijk zo klein, dat ik er niet veel op kwijt kan. Als ik meer wil zeggen, plak ik er een groter blaadje tegen, dat ik op een bepaalde manier vouw. En dan moet ik tot mijn schrik bekennen, dat ik na al die uren werk aan de kaart, ik het meest blij word van mijn speciaal gevouwen papiertje 

Als taalpurist is de 'verloedering' van de Nederlandse taal voor mij een hard gelag. Bij 'hun hebben', 'naar school fiets ik na huis' en 'ik besef me' knars ik stil mijn tanden. Taalliberalen werpen tegen: "Als je maar weet wat iemand wil zeggen, toch?" Geloof me, ik heb lang getwijfeld of ik deze foto van een reactie op een sociaal medium moest plaatsen, want dat is wellicht niet respectvol. Maar dit illustreert wel mijn angst. Er komt een moment dat je het niet meer weet
Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als slechte slaper een keer goed slapen en van de wekker wakker worden, is heerlijk

Ah... standaard laatste week van het jaar. Top 2000

Terugkijken

Mijn typemachine is geweldig. Ik moet flink hengsten, de letter n zit minstens een millimeter te ver naar boven, de tekst wordt schots en scheef, maar ik ben als een kind zo blij

In de bos bloemen die ik kreeg bij mijn afscheid bij Fontys, bloeit een imposante bloem. De stam is zo'n vier centimeter dik en de bloemen hebben een flinke spanwijdte

Op Facebook en LinkedIn plaats ik een dankbericht voor mijn afscheid bij Fontys, en ter info voor mensen met wie ik heb samengewerkt. Daarop komt een aantal ontroerende en voor mij indrukwekkende reacties binnen. Een student, die me misschien wel het meest voor de geest staat uit al mijn jaren studentconsulentschap, schrijft dat ik een bijdrage had in haar leven en dat ik liefde en begrip uitstraal. Dat is zo groots, daar word ik klein van

Mijn afscheid bij Fontys is nauwelijks in woorden te beschrijven. Vooraf voelde ik me 4, toen mijn kleuterjuf aan mijn moeder moest beloven dat ik niet op tafel hoefde te staan als ik jarig was, want dan kwam Elske ècht niet naar school. Vandaag heb ik op tafel gestaan. Het was indrukwekkend, ontroerend, vertrouwd, verdrietig. Er waren zó veel collega's, met zo veel mooie woorden en geschenken. De doos vol met pixEls, die collega's nu voor mij gemaakt en geschreven hebben, is goud waard
Klik op de afbeelding voor een vergroting

In de supermarkt hoor ik twee, ik schat, begintwintigers praten; hoogblond, panterprintjes all over the place en scheefgelopen uggs. 'No offence', maar ik merk direct een vooroordeel op bij mezelf, en ben daar ook direct heel streng in: Foei Els. We lopen ongeveer dezelfde route dus ik kan hun gesprek over de vrieskou volgen. Dan hoor ik: "Jaa, en ik heb dan een dikke sjaal en zes lagen en dan loopt er zo'n gek wijf in een pànty. Ik dacht: soooow, jouw poesje gaat verkouden worden." Vooroordeel bevestigd

Ik heb een nieuw speledingetje. Met mijn plotter kan ik nu ook folie aanbrengen op papier. Op de foto minder goed te zien, maar het glanst als een tierelier 

Bij mijn broer, met mijn neef en zijn vriendin, mosselen à la Jamie gegeten. Dat was aangenaam

Dat huilen en lachen naast elkaar kunnen bestaan, en evenveel waarde hebben, is een mooie conclusie

Ik fiets bij -6 naar Eindhoven, en kom er in de wachtkamer achter dat mijn afspraak niet doorgaat. Dan vind ik dat ik een cadeautje verdiend heb: nieuwe shawl voor bij mijn nieuwe jas

Ik zie op nu.nl een artikel over de vraag of je telefoonaccu sneller leegloopt als het koud is. "Mmm, interessant," denk ik. Ik lees: "De accu van een smartphone werkt bij een elektrische spanning van tussen de 2,7 en 4,35 volt, zegt Bergveld. De actuele spanning in dit bereik geeft weer hoe vol de batterij is, hoewel het proces niet lineair loopt. Als de spanning ongeveer 3,5 volt is, is de accu voor 50 procent opgeladen."

Ach wat fijn, die jip-en-janneketaal

Via de post krijg ik van mijn nichtje het nieuwe book for paperlovers van de Flow. Zó lief!

De pilletjes zijn een halve centimeter. Die moet ik halveren... Ik speel alchemist

Kaas en druif. Mmm

Een nieuwe winterjas nodig hebben, en er dan per ongeluk tegen eentje aanlopen die past, warm is en afgeprijsd naar minder dan de helft. *voldanezucht*

Liniëren zij dan heel anders dan wij?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Twee maal lantaarnpaal en eenmaal de maan. Zeg het maar

Blij dat ik doorgegaan ben: 101ste 36 dagen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ooooh, wat geniaal. De politie gaat de relschoppers van na de gewonnen  voetbalwedstrijd van Marokko, zaterdag as. tijdens de kwartfinale van Marokko, verhoren. Ooooh wat geniaal

In de wachtkamer waar ik zit, staat een tas met stripboeken. Erboven hangt een post-it met: "Neem mee!" Zou men raar opkijken als ik de  vertrouwenspersoon van deze instelling laat weten dat ik me gedwongen voel?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een bedrijf dat kleding bedrukt adverteert met een t-shirt met: "Jou logo of tekst!" Nouw, die sla ik even over

Ik heb aan mijn nichtje een legpuzzel cadeau gegeven. Het is een ronde puzzel van een voetbal in alleen zwart-wit. Ik krijg van haar een foto met als onderschrift: "Gaat best prima hoor." LOL

Ik heb geen verstand van voetbal. Ik weet vooral dat meer doelpunten maken dan het andere team belangrijk is. Dus als ik -zijdelings- het Nederlands elftal zie winnen van de VS, dan denk ik: dat is mooi. Maar nee, de heilige analisten zeggen: "het is dan wel 2-0, maar verder is het niks." Zouden ze verder nergens terecht kunnen om hun azijn te z**ken?

Ja, dat moet ik goed onthouden: mijn gevoel werkt feilloos