Ik ben niet erg van de chips. Dit was een trip down memorylane: pindaflips. Niet echt lekker, maar wel grappig

Het idee is niet van mijzelf, de uitvoering wel. Vandaag droeg ik mijn trui met elementen van het periodiek systeem. Op één dag reageerden daarop vier mensen. Zelfs de mevrouw aan de kassa van de boekwinkel: "Wat heb jij een leuke trui aan, zoiets zie je eigenlijk zelden." Ik antwoordde dat dat kon kloppen, omdat er maar één van bestaat. Dat werd een leuk gesprekje met (verrassend) het advies van de dame om een bedrijfje te starten

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het is een heftige tijd. Ik heb meer pijn dan voor de operatie aan mijn rug. Dat is zuur. De filosofie van deze blog vasthouden, kost me in alle eerlijkheid veel moeite. En toch... Toch had ik ook vandaag, toen ik op TV zappend uitkwam bij 'Orangutan Jungle School', een glimlachmomentje. Baby oerang oetans; meteen verliefd

Op Facebook zie ik deze oproep: "Wie heeft er nog Aldi glazen zegeltjes liggen en doet er toch niks mee?" 

Dat zal moeizaam opplakken zijn, lijkt me

De opticien zegt altijd dat het een goed teken is als mensen mijn nieuwe bril niet zien. "Dan past de bril naadloos in het gezicht" of iets dergelijks. Vandaag merkte iemand mijn nieuwe bril op. Zij draagt zelf een bril, dat scheelt. Ik was helemaal blij. Zeker toen zij ook nog zei: "Hij past zó goed in je gezicht!"

Nu ik al heel lang uit de running ben in het arbeidsleven, is het onderscheid van werkdagen, weekend en feestdagen geen sine cure. Vandaag had ik het ècht niet door. Ik ging even naar de Wit in Schijndel. Ik heb daar tussen zo'n tienduizend mensen alleen maar lopen denken "wat dóén al die mensen hier op een donderdagmiddag?"

Hemelvaart Els, hemelvaart

Het is nog altijd moeilijk te verkroppen voor me, dat mijn leven met sport, cursussen, theater, werk en nog zowat, door fysieke klachten is komen stil te liggen. Dat ik een legpuzzel maak, is zo nu en dan oké. Vaak toch frustrerend. En de ironie in dit al: ik koop een ROZE getinte puzzel. Ròze... Ik háát roze. Ik spuug erop. En dan ga ik weer vrolijk verder

In een nieuwskop zie ik het woord "ge-3D-printe." Dat is er zo eentje in het verlengde van de vervoegingen van uploaden, stofzuigen en e-mailen. Daarover blijf je altijd twijfelen

Soms heb ik niet meer in de gaten hoezeer de situatie waarin ik me nu bevind, zwaar is. Dan is het goed als iemand een opsomming geeft van wat ik moet verdragen. Daarmee komen zaken in perspectief en kan ik weer even achterover leunen

Veel mensen zeggen: "daar moet je iets mee doen!", als ze iets zien dat ik ontworpen en bedrukt heb. Ik moet niets. Commerciële verkoop zorgt ook voor deadlines, klachten en gedoe. Toch ben ik stiekem soms in mijn hoofd al wel bezig met mijn fantasiebedrijfje: hoeveel stuks maximaal, welke kleding, alleen sport en rompertjes of meer? Laat mij maar fantaseren, wie weet... 

Lovely. Weetjes

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik al in de wachtkamer bij de huisarts zit, gaat mijn telefoon. Ik zie dat het de huisartsenpraktijk is, waar ik op dat moment zit. Huh? Blijkt het mijn eigen huisarts te zijn, die ziek thuis zit en zelf belt. Excuses voor de late berichtgeving accepteer ik dan natuurlijk

Op een van de sociale media zie ik een advertentie voor oude blikjes, met als onderschrift: "Voor de verzamelaar wel ophalen." 

Nou, stuur ze dan maar op naar mij

In verband met de vakantie van mijn vaste fysiotherapeute, kom ik op haar advies bij een collega, die bijna afgestudeerd osteopaat is. Een andere invalshoek kan nooit kwaad. Poeh, dat was indrukwekkend

Ik bestel inkt bij 123inkt. Bij het selecteren van de verzendmethode, valt mijn oog op een wat wonderlijke waarschuwing: "Onder voorbehoud van tropische stormen, vulkaanuitbarstingen en andere onvoorziene omstandigheden." Mmm...

Een collega, die ik een tijd niet ga zien, komt even langs. Ik geef een klein cadeautje, niemendalletje. Toch maar mooi inpakken, daar houd ik immers van

Drie maanden geleden werd ik geopereerd aan mijn rug. Sindsdien zijn twee brillen gesneuveld (die overleefden zes weken liggen niet), is mijn fiets gestolen en jaste ik er mijn volledige eigen risico doorheen. Goede verzekeringen en het feit dat ik in Nederland woon, maken dat ik inmiddels twee nieuwe brillen heb, waarmee ik alles een stuk helderder zie. Mijn nieuwe fiets komt volgende week en deze rijdt veel fijner dan die gestolen is. En mijn eigen risico mag ik nu vergeten

Het zijn pittige tijden. En toch, zoals altijd, elke dag een verwondermoment

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn allereerste Poké bowl, gemaakt door mijn broer. Dat smaakte naar meer

Al weken was er een enorme bedrijvigheid in mijn vogelhuisje. Als ik ooit dacht het druk te hebben, keek ik zes minuten naar het kooitje, waar élke tien, twintig seconden pa- of malief naar binnen wipte, met worm, mug of rups voor de kids. Ik schatte in dat er veel jonkies waren, gezien het lawaai en gestommel in het kastje. Ik had ingecalculeerd dat ze een dezer dagen gewoon verdwenen zouden zijn, maar vandaag zag ik ze uitvliegen! Minimaal vijf bolletjes veren die onwennig pa of ma opzochten, die wachtten in een struik bij de buurvrouw. Ademloos

Vanaf de operatie aan mijn rug, waarbij tijdens de intubatie een stukje van mijn voortand afgestoten is, heb ik een scherp puntje dat steeds de binnenkant van mijn bovenlip ruw maakt. Niet heel pijnlijk, gewoon irritant. De tandarts polijst het in een mum van tijd glad. Wat vreemd... Ik moet gewoon wennen aan de originele situatie

Of ik even in één keer mijn volledige eigen risico wil betalen, omdat dit al volledig is opgebruikt. Ik blijf erbij dat het voor chronisch zieken 'eigen bijdrage' zou moeten heten, want het gaat er alk jaar helemaal doorheen. De filosofie van deze blog gebiedt mij te zeggen: "daar hoef ik me de rest van het jaar niet meer druk over te maken" 

Nu ik op een nieuwe fiets moet wachten, rijd ik weer auto zo nu en dan. Mijn LCD-scherm is echter overleden. Doet niks meer. Gelukkig is mijn broer heel technisch aangelegd, en heeft veel kennis over moeilijke procedures, die hij genuanceerd kan uitvoeren.

"Doe de klep eens open?" Hij trekt de stekker (heet dat zo?) uit de accu, en stopt hem er weer in. LCD-scherm gereanimeerd

Een overijverige medewerker. Geniaal toch?

Droge humor

Klik op de afbeelding voor een vergroting | Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Vanaf dat ik me herinner, heb ik een hardgrondige hekel aan mijn verjaardag. Toch word ik verrast met twee bosje bloemen die door de postbode bezorgd worden, in een platte doos. Echte bloemen, die er na een tijdje prima bij staan. Wonderlijk

Per ongeluk hartje, helemaal uit Hongarije

In een zeer serieus gesprek zo'n beetje de slappe lach krijgen van pottertjes. Het kan

Tijdens mijn zes weken bedrust na een rugoperatie, sneuvelde mijn bril. Ik was diep verdrietig. Een nieuwe bril kopen is hel. Gelukkig kom ik al bijna vijftig jaar bij dezelfde opticiën, waar ik alle tijd krijg voor deze Herculustaak. Het is gelukt, ik heb een nieuwe!

Veel pijn kluistert me op stoel of bed. Zoekend naar afleiding kom ik bij de BBC het WK snooker tegen. Goh, da's een en al wis- en natuurkunde...

De rompertjes voor de tweeling zijn goed ontvangen. Rompertjes bedrukken vind ik het leukst van alle kleding. Zeker als ik een verwijzing naar het geboortekaartje, omstandig- of bijzonderheden kan gebruiken. Een beetje katoenen blijdschap

Klik op de afbeelding voor een vergroting