150 x 150 pixels

Als het afval nog leuker is dan dat wat je aan het maken bent

Een kloddertje roze verf hieieieirrrr

Als je goed opruimt, moet het eerst een zootje zijn

Degene die mij vertelde dat haar stilte in conversaties regelmatig onterecht geïnterpreteerd wordt als arrogantie, kan ik geruststellen: er is een Engels woord voor. Pauciloquent. Prachtig

Onvoorstelbaar, de 95e keer 36 dagen. Moeilijke dagen, met verwondering

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn oude, lekke hittepit, en de nieuwe volle. Wat een verschil

Ik heb meerdere afspraken op deze dag, die allemaal veel van me vergen. Na het avondeten ben ik dan ook kapot, en heb het koud. Ik ga, met een fleecedeken en een warme hittepit, met de kippen op stok

Inmiddels sta ik al acht maanden op de wachtlijst voor een operatie aan mijn rug. Dat klinkt heel algemeen, terwijl de dagelijkse gevolgen op zoveel handelingen van invloed zijn. De fysiotherapeute vraagt of ze moet stoppen met de zeer pijnlijke behandeling, als ze mij hoort vloeken. Ik geef aan dat ze door mag gaan, want ik weet dat ik erna weer mijn veters kan strikken

De pizza's die mijn broer maakt, komen niet uit een steenoven, maar wel van een steen in de oven. Ze zijn zo lekker, dat ik de blaar op mijn verhemelte voor lief neem

Het was niet zo slim om de afspraak in te plannen voor 9.00 uur, maar jippieieie, ik ben geknipt

Omdat ik met mijn gewone bril op mijn telefoon bijna niets meer kan lezen, stel ik Siri in. Natuurlijk vraag ik als eerste om een mopje. "Ik ben gestopt met biljarten. Ik had geen keus." Ik kan mijn opvoeding vanzelfsprekend niet verloochenen, dus zeg: "Hey Siri, dankjewel." Er klinkt serieus: "Graag gedaan" Zo grappig

Ik neem bij de Jumbo croissantjes mee, en geniet van de lunch

Ik heb veel pijn, en geen reden om me aan te kleden of op te zijn. Pyjamadag dan maar. Beetje mild zijn voor mezelf

Bevroren zeepsop in een hartje. Ik denk aan Odette

Wat doe ik met een lege bladzijde in mijn bullet journal? Beetje verslaafd aan patroontjes

Interessante broek. Ik wil het wel proberen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een korte mailwisseling, die veel betekent. Omdat het geen voor de hand liggend contact is, noch een voor de hand liggend onderwerp. Ik ben dankbaar

Dat uit een enorme chaos ineens rust kan ontstaan, is mooi om te ervaren

Ik volg wat instagramaccounts van mensen die zich bezighouden met handletteren. Op een van die accounts verschijnen alleen filmpjes van een naam die geschreven wordt. Veel typische Engelse namen, dus ik was blij verrast om Odette voorbij te zien komen. Misschien was ze het wel een beetje...

Op sociale media gaan allerlei testjes rond. Bijvoorbeeld over het kunnen zien van verschillende kleuren. Ik blijk een tetrachromaat te zijn. Daar blijkt een extra kegel in mijn ogen voor nodig te zijn. Beetje ironisch, omdat ze het voor de rest in snelle vaart minder doen

Het was een heftig gesprek. Met totaal geen zicht op wanneer ik geopereerd kan worden, steeds toenemende fysieke klachten en moeizaamheden rondom de continuïteit van mensen die mij zouden kunnen of moeten behandelen, is het moeilijk volhouden. Degene tegenover mij weet de juiste toon te raken, waardoor ik voel dat alle moeite met volhouden oké is. Daarvoor ben ik dankbaar

Ik streef ernaar dat mijn honderd patronen redelijk esthetisch te noemen zijn. Soms wil ik gewoon spuuglelijke kleuren gebruiken. In de schemering geven ze nog bijna licht ook

Als ik vrouwen zie, die deze lengte nagels aan alle tien hun vingers hebben, kom ik er niet onderuit om mezelf af te vragen: "Hoe veeg jij je billen dan af?"

Als ik een paar jaar geleden aan schnitzel dacht, zag ik een zompige lap vlees en een bak appelmoes met een kers erop voor me. Nu maakt mijn broer het recept van Jamie Oliver: schnitzel met aardappelsalade, tuinkerssalade, relish en bramenjam, en is het een restaurantwaardig gerecht waarbij ik mijn vingers aflik

De reacties op mijn nieuwjaarskaarten zijn overweldigend. Ik krijg zoveel appjes en berichtjes dat ik er stil van word. Voor mij weer een bevestiging hoezeer mensen het waarderen wanneer je zelf iets maakt, in deze verder zo digitale wereld. Op naar volgend jaar, ik heb nog ideeën genoeg

Ze zullen nu waarschijnlijk bij iedereen in de bus liggen, mijn nieuwjaarskaart. Ik maakte er vijftig, dus het was een hels karwei, en ik ben tevreden

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het zijn goede gesprekken wanneer de eigen ervaring gedeeld kan worden, zonder dat dit een grens overschrijdt

Een van de vastste mannen komt naar mij met een lunch. Fijn dat hij zo vasthoudend is

Een foto, door iemand doorgestuurd, die weet dat het voor Odette is

Vorig jaar maakte ik door persoonlijke omstandigheden geen nieuwjaarskaarten. Nu weer wel, en dan vind ik opnieuw het sluitstickertje voor de enveloppen misschien wel leuker dan mijn kaarten

Ik luister naar de afterparty van de top 2000. Het meest vreemde van de afgelopen week top 2000 live meekijken, waren de nieuwslezers in beeld. Ziet die stem er zó uit?!