Intrigerende whatsappconversatie

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Wat een %&^$#@-dag was dit. Voor de 468e keer een lekke band staan plakken, in de z**kende regen naar huis gefietst, ongeveer 36 keer geen voorrang gekregen, waarvan eenmaal daadwerkelijk een flinke botsing met een auto, met als gevolg een zere bil en blauwe hand. Dan helpt bijna niks. Behalve grappige filmpjes van dieren (wait for it!)

Ik knipperde met mijn ogen, en er waren weer 36 dagen voorbij. Niet allemaal even makkelijk, maar wel allemaal met een verwonder-ding

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik probeer weer eens een weekje suikerrijk eten. Daarom kan ik de herfstvla met gezouten karamelsmaak van de Lidl gewoon kopen. Sow, da's zoet. Voor een keertje wel lekker

Net als vele voorgaande dagen, was ik al voor 05.30 uur wakker. In tegenstelling tot voorgaande dagen, viel ik nu wel weer in slaap, en werd pas om 9.30 uur weer wakker. Ooh dat was nodig en fijn

Kleine grapjes met mijn vrijdagcollega's

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Mindfulness 2.0: pistachenootjes pellen. Lovin' it

In opdracht een gepersonaliseerd cadeautje gemaakt. Meer dan 'bedrukt textiel' onthul ik nog niet: het moet nog gegeven worden. Het enthousiasme van degene die het aan mij vroeg was zó aanstekelijk, daar werd ik helemaal blij van

wordt vervolgd

De eerste mandarijnen van het jaar. Yay. Me happy

Ik heb al ruim vier weken een nieuwe -en echt heel andere- bril. In die tijd hebben welgeteld zes mensen dit gezien. De opticien vertelt dat dat een compliment is, omdat de bril dan goed in mijn gezicht past. Mmm... nou bedankt mensen, voor het compliment. Hihi

Als het hoofd vol zit, maar het lijf niet wil, moet er iets gekanaliseerd worden. Sommige mensen gaan drinken. Of maken een schilderij. Ik geef in mijn bullet journal mijn week weer op mijn manier. Soms is een beetje gekte best lekker

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Op de zaterdagmarkt in Woensel worden nog 'groene brokken' verkocht. Officieel heet het hakhoning, maar bij mijn oma kreeg ik groene brokken, die soms pijn aan je tong deden van de eucalyptus. Ik fiets heen en weer voor een bakje. Jeugdherinneringen en nog steeds een zere tong

En nèt als ik denk dat Harry Potter nu toch wel helemaal en op alle gebieden uitgemolken is, zie ik dit filmpje, van een middelbare school in de Verenigde Staten

Vandaag was een dag om snel te vergeten; pijnlijk lijf, mok kapot en voor de zoveelste keer een lekke band. Maar goed, ook dan blijft de filosofie van 150x150 pixEls overeind: als je maar vaak genoeg een band plakt, word je er heel behendig in. Dus dat was in wezen een fluitje van een cent

Omdat mijn lijf grote bezigheden niet toelaat, zoek ik het in kleine zaken. Een herfstblad tekenen in mijn bullet journal. En daar dan een beetje blij mee zijn

Wat is het toch leuk om een idee voor een t-shirt direct uit te kunnen voeren. Tralalala

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als een wonder boven wonder was het vanmiddag ineens een paar uur stil in mijn achtertuin, waar nog een strookje zon voor warmte zorgde. Met een luisterboek op mijn oor zelfs even in slaap gevallen. Dat deed goed

Een vriendin die me bijna niet herkent, als ik in gewone kleren de deur opendoe, in plaats van in sportkleding. Oeps...

Taalzaterdag met neef Thomas. Onderwerp van de app: eologismen, een taalconcept van Wim Daniëls, waarbij de eerste letter van een woord wordt weggelaten en aan het overgebleven woord een grappige betekenis wordt toegekend. We hebben lol. Vooral over 'ietspad' (pad waarvan onduidelijk is voor welk vervoermiddel het is), en 'leurpotlood' (tekengerei dat maar niet verkocht wordt). Zo achwekkend

De student, Sofie*, had een verkeerd studentnummer opgegeven. Achter dat verkeerde nummer bleek óók een Sofie te schuilen. Sofie had een bijzondere achternaam, die in outlook slechts twee hits gaf, zijzelf en een Daan*. Toen ik vroeg of dat familie was, bleek haar broer wel Daan te heten, maar huisarts in België te zijn. Toeval? Spooky? Synchronicity? Wonderlijk, op zijn minst
(* gefingeerde namen)

Drie dagen geleden fietste ik met winterjas en handschoenen aan naar mijn werk. Vandaag zat ik buiten met blauwe hemel en een stralende, warme zon op mijn gezicht. Raar landje

Op weg naar het werk adembenemende schouwspelen van zon en mist

Klik op de afbeelding voor een vergroting

En toen, alsof er niks gebeurd was, schreeuwde merelmeneer mij om iets over zeven wakker, vanaf de schutting onder mijn slaapkamerraam. Met een prachtig, diepzwart verendek was hij er weer. Ik was als een kind zo blij. Bibberend in pyjama op de drempel van de keukendeur. Zo fijn dat 'ie er weer was 

Vanochtend had ik geen brood meer, en fietste ik in de ochtendkou naar het dorp om dit te halen. Terug thuis met mijn rug tegen de verwarming vers brood met kaas gegeten. Hemels

Als mijn broer een nieuwe binnenband op mijn fiets legt, leer ik dat 'spoed' niet alleen urgentie betekent, maar ook de waarde aangeeft van de afstand tussen de inkepingen in schroefdraad. En ik maar denken dat alles op alles past...

Nog één keer de was buiten laten drogen

Nog geen idee wat ik er mee ga doen, maar de waaier met 87 stroken gekleurd karton van de Action, kon ik echt niet laten liggen

Voor een congres waar we als studentconsulenten een presentatie gaan geven, maak ik de PowerPoint. Met eigengemaakte foto's en natuurlijk een beetje gelikt. De teamleider vraagt of ze deze mag doorsturen naar het MT, en van hen krijg ik leuke reacties. Het zinnetje "mooie vormgeving ook" vind ik het leukst

Mijn doucheraam vanochtend. Dat beloofde mooi weer. En dat werd het

Ik wou dat het zo makkelijk was, met deze toevoeging. Toch moet ik hier wel erg om lachen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Afgelopen woensdag schreef ik dat merelmeneer na vier weken afwezigheid verscheen, op het moment dat ik hem in gedachten riep. Sindsdien heb ik hem niet meer gezien. Dat maakt dat moment nog bijzonderder. En een beetje eng