Voor Jolanda de tekst van Rilke (van 9 november) gekleurd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Hoezo hyperfocus?

Mijn to do-lijst rees inmiddels de pan uit. Als het werk veel vergt, blijft er thuis veel liggen. Vanmorgen wat overuren opgenomen, en in één ruk een heel rijtje afgewerkt. Dat voelde goed. Behalve de afspraak met de tandarts. Daar moet ik nog wat meer moed voor verzamelen

Bij de fysio moet ik duffe oefeningen doen in een zaal met spiegels en een barre. Terwijl ik alleen maar mijn been optil, denk ik aan radslagen, handstanden en pirouettes. Omdat mijn schouders die eerste twee niet aankunnen, doe ik als we weggaan snel een pirouette. Ik kan em nog, mét spotten, en (Patries:) maar zo'n vijf graden te ver doorgedraaid

Rondneuzen bij van Beek art supplies

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Toetscrisis. Pas om 19.45 weg op het werk. Wat een dag. Het enige positieve was dat we om 19.45 uur het idéé hadden dat we de crisis bezworen hadden

Het lukt bijna altijd. Ik doe mijn best. Maar vandaag even niet. Dus ik zocht naar iets om dat te verbeelden. En toen moest ik hier toch wel weer om lachen 

Deze mand kreeg ik op mijn verjaardag in mei. Er was al maanden geen bloemetje meer te ontdekken. En nu, ondanks nachtvorst, storm en regen: één bloem. Nou ja...

Aan de vier mannelijke collega's bij het kopieerapparaat vraag ik of het daar een mannenaangelegenheid is. Dat is het, maar dan zegt een collega: "maar jij mag er bij hoor, dat kun jij wel aan." Dat verklaart vast ook waarom ik zo moe word van alleen maar roze sportschoenen, ondergoed en sokken voor dames. Ik wil blauw geblokt. Lekker mannelijk

En die €14,00 was in een ander tijdsuniversum?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn leidinggevende vraagt of ik even meeloop. Het volgende moment sta ik met een prachtige bos bloemen in mijn armen. Omdat het management wil aangeven dat ze echt zien dat ik -buiten mijn normale taken om, en vaak in eigen tijd- veel werk heb verzet rondom de vormgeving van het nieuwe onderwijs  en dat ze dit zeer waarderen. Goh...

Bijzonder is dat toch. Ik maak voor het werk een stroomschema dat een persoon of zes, zeven ziet. Op één na zeggen ze: "Dat had je in Visio moeten maken", "Heb je dat getékend? Daar moet je een app voor downloaden". Mensen, IK MOET HELEMAAL NIKS! Ik hou er van: ruitjespapier, hokjes tekenen en lijntjes trekken. Láát me.  De overgebleven persoon zag de inhoud en gaf een groot compliment

Ik was er al een tijdje naar op zoek. Nu via marktplaats voor een prikkie op de kop getikt: holpijpjes. Eigenlijk gereedschap, maar bij knutselen ook heel handig. Om op de kop te tikken

Poeh wat heb ik een hekel aan strijken. Het stapeltje was ruikt wel lekker 

Oké, oké, het is lichtelijk overdreven, maar als de mandarijnen bij de Lidl maar €0,59 per kilo kosten, kan ik niet anders dan drie kilo halen. Het is op zijn minst goedkoper én gezonder dan drie kilo drop, cocaïne of sigaretten. Toch?

Zomaar een klein dingetje: eindelijk een echt vrije dag, en dus draai ik me -nadat de wekker om 8.00 gegaan is- lekker nog even om, en word om 11.00 uur wakker

In een mooie omgeving de rozijnoefening gedaan, maar dan met een mandarijnpartje

Na een enorme pókkedag, een kort moment van genieten: warme chocomel voor het slapen gaan

Ik ben laat weg op het werk. Het parkeerterrein is één grote berg bladeren. Ik kijk wat schichtig om mij heen, en besluit me dan van niets en niemand wat aan te trekken. Tot aan mijn auto "sleep" ik door de bladeren, en schop bergjes uit elkaar. Ik voel me even kind

Dinsdag as. voor even de laatste grote deadline op het werk. De laatste in een lange, volle rij. En ookal kriebelen er al weer nieuwe, toch voelt het een beetje als een finish. Dat is nodig ook... Dus ik ga de komende tijd geen grote finishes opzoeken. Of het lukt weet ik niet, maar mijn sputterende lijf zet voorlopig in op kleine rondjes om de kerk 

En **floep**, weer 36 dagen voorbij. De twaalfde maal in project X (2.0)

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Studenten evalueren de voorbije onderwijsperiode. Anoniem. Ik leg uit dat het bovenste deel van de evaluatie over het onderwijs gaat, en het onderste deel over mij als docent. Negen van de veertien studenten schrijven in het bovenste deel "Els". Soms met uitroepteken. Het ontroert me

Klik op de afbeelding voor een vergroting