Het tripje strand bracht zure vruchten, dus haalde ik zelf maar een kilo zoete in huis

Gegeten bij broerlief.
Broer: "zullen we een ijsje gaan eten?"
Ik: "Eh.. ja lekker..."
Broer: "Zullen we effe ergens anders heenrijden?"
Ik: "mmm, weet niet hoor, moe, pijn..."
Broer: "Ah joh, reden temeer."
Ik: "Eh.. oké dan..."

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zeldzaam goed gesprek met een arts van de pijnpoli. "En als dat niet werkt, kijken we verder hoe we uw leven wat meer leefbaar kunnen maken." Kleine zin, grote betekenis

Als ik al dacht dat ik veel soorten pijn kon benoemen; de pijnpoli doet er nog een schepje bovenop. 28 Soorten

De lipdub werd geweldig, mede dankzij welwillende figuranten

Vandaag gaat de filosofie even overboord. Ik wil alleen maar zeuren. Om tien uur 's avonds nog 31 graden, wat ik héél slecht trek, op het werk de beruchte, dramatisch drukke laatste weken van het schooljaar, waarin ik de halve dag op het punt van huilen sta, ik verrek van de pijn en als toetje sta ik totáál onder de processierupsbulten. Zo. Dat wilde ik even kwijt

Ik kan heel slecht tegen de warmte, dus dan is een halfuurtje fysio, in een door airco gekoelde praktijk, een gelukzalig momentje

Toen ik nog op mijn überoude TV, TV keek, had ik niet in de gaten hoeveel ik miste door het belabberde beeld. Nu ik op mijn nieuwe TV, TV kijk, weet ik dat wel. Om en nabij de helft

Sushi eten. Niet in een restaurant deze keer, maar klaargemaakt door mijn broer en neef. Ik ben onder de indruk

De student is snel in tranen. Veel verdriet, grote angsten en niet meer weten of ze verder wil, in het leven. Dat zijn grote gedachten voor een jonge meid. Als we afscheid van elkaar nemen, voel ik het ineens: ik wil haar een knuffel geven. Iets wat ik eigenlijk nooit doe, maar het voelt goed, daar, op dat moment. Ik vraag of ik haar mag omhelzen, en ik merk aan alles dat ze het waardeert. Soms is professionele afstand nabijheid

Ik kwam een heel bijzondere waarschuwing tegen, op een luikje waarachter toiletrollen opgeborgen waren...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De boodschap van de neurochirurg, dat de huidige toestand van mijn rug is, waarmee ik het zal moeten doen, hakte er aardig in. Toen vervolgens bleek dat de pijnpoli waarnaar hij me verwees, een wachtlijst van drie maanden heeft, sloeg ik lam. De arts die ik vandaag sprak, luisterde goed en schatte mijn pijn op waarde. Hij gaat ervoor pleiten dat ik eerder terecht kan. Ik merk opnieuw de grote waarde van gehoord worden 

In een drukke pauzeruimte zaten wij aan het hoekje van de tafel, en stelde mijn collega vragen over dingen die er toe doen. Het werd een kwetsbaar gesprek, terwijl naast ons mensen praatten over verbouwingen, bevallingen en wat dies meer zij. Ons gesprek werd overstemd door lachsalvo's en sterke verhalen. Daarom was het extra kostbaar, daar in ons hoekje

Hoe het niet horen van "je moet wel de positieve dingen blijven zien," een wereld van verschil kan maken

Bijzondere avond met bijzondere mensen. Waardevol contact. It ain't over till the fat lady sings

Bij Intelligentsia in Eindhoven zwichtte ik bíjna voor een ijsje met de smaak 'Cubaanse sigaar', maar het werd bloedsinaasappel/thijm. De thijm was zo subtiel, dat de smaak hiervan pas bij het uitademen na een hapje, tevoorschijn kwam. Intelligent ijsje

Een student vertelt dat zij naast haar 28 uur stage, ook nog 24 uur werkt, omdat ze anders haar studie niet kan betalen. Als ik haar perplex vraag hoe ze stage dan toch volhoudt, komt het briljante antwoord: "Oooh, maar ik ben verliefd op wat ik doe!"

Het leek me nogal overdreven: €30,00 voor een screenprotector voor mijn nieuwe iPad. Twee velletjes met de naam 'Paperlike'. De reviews waren echter onverdeeld positief, dus ik waagde het erop. Een flinterdun velletje aanbrengen dat €15,00 kost, is best spannend, maar op één stofpuntje na: superstrak. En what the ... Het voelt niet alleen als papier, het klinkt ook nog eens zo. Onvoorstelbaar. Echt paperlike

Ik heb een gesprek met de huisarts, over de boodschap van de neurochirurg dat hij niet veel kan doen, en mijn rug niet veel beter zal worden dan wat het nu is. Het is fijn dat de huisarts niet alleen kijkt naar het fysieke stuk en de pijnbestrijding; hij heeft het over wat die boodschap voor mij betekent, en dat het niet vreemd is dat dit ook mentaal zijn weerslag heeft. "Je botst tegen het leven aan." Prachtig omschreven

Zo ontroerend: een opa die een 'cochlear implant' laat tatoeëren, omdat zijn kleinzoon een echte versie heeft

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Dat kwam op het goede moment, dat telefoontje van een vriendin. Met weinig woorden veel kunnen uitleggen, gaf wat lucht in een benauwd dagje

Met stijgende ver- en bewondering kijk ik naar alles wat mijn nichtje Emma overkomt en voor elkaar krijgt. Vandaag vertelde zij in NOS' 'Langs de Lijn' over haar droomtransfer naar de nummer drie van de eredivisie in België: KRC Genk. Met een gemak alsof ze het al jaren doet. "Ik heb helemáál geen talent!"

Veel pijn = veel plat = veel zinloze, maar o zo intrigerende youtubefilmpjes. Bij het zien daarvan denk ik wel eens dat ik mijn baan zou willen opzeggen om een totáál ander vak te gaan uitoefenen. Glasblazer, pottenbakker, zulke dingen. Of snoepjesmaker. Fascinerend

We hebben niet vaak contact, nu mijn opleiding PMKT een jaar stil ligt. Maar er is altijd het lijntje. Ook deze keer mailt ze dat ik in haar gedachten ben, terwijl er een mailtje aan haar klaar staat in mijn concepten. Mooi is dat

Als ik bel om een afspraak te maken met een arts, waarbij een korte termijn voor mij van belang is, en de secretaresse zegt doodleuk: "dat wordt 2 augustus," sla ik lam en haak ik af. Wat is het dan fijn dat ik ook te maken heb met een kleine zorginstelling waarnaar ik kan mailen, ik binnen enkele uren antwoord heb dat er van hen uit gebeld zal worden om het belang van een korte termijn te benadrukken. Oprechte betrokkenheid

Op weg naar het werk kom ik 21 omgewaaide -forse- bomen tegen. In de avond dondert en bliksemt het weer. De regen striemt tegen de ramen. De aarde is woest. Zou ik ook zijn als er zo met me omgegaan werd

De achtenzestigste keer 36 dagen. Misschien wel een van de meest moeizame, maar het resultaat blijft hetzelfde. 36 verwonderdingen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Vandaag vertrekt ze. Mijn nichtje Emma, als officiële teamreporter sociale media, voor de Nederlandse vrouwen op het WK in Frankrijk. Zo trots

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik veel plat lig vanwege de pijn, wordt mijn wereldje heel klein. Mijn broer voegt mij als gast toe aan hun Netflixaccount, zodat ik wat series kan kijken. Ik begin met 'the Bridge', een Scandinavische serie. Zóveel anders dan de snelle Amerikaanse kijkcijferhits. Hier kan ik wel aan wennen

Ad hoc bij broer gegeten. Kip dim sum van Jamie Oliver. Zo lekker