Ik dacht dat 'mei' in de meeste talen wel ongeveer 'mei' zou zijn. Dat is niet zo

Klik op de afbeelding voor een vergroting van deze pagina in mijn bulletjournal

Een handjevol leven

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zo'n boek dat twee vragen oproept: "Waarom zou ik verder lezen?" en "Waarom lees ik toch steeds verder?" Zo'n boek

Rob Draper is een letteraar die op de meest 'ordinaire' voorwerpen de meest prachtige kunstwerken maakt. Ik kijk daar graag naar

In aanloop naar de toetsen heb ik toetsondersteuning gegeven aan studenten die moeite hebben met het lezen van vragen. Nu de uitslagen bekend zijn, krijg ik enthousiaste mailtjes van diegenen die nu 'ineens' een zeven of acht behalen voor een examen. Het "zonder u was het nooit gelukt" is leuk om te lezen, en toch hebben ze het vooral zelf gedaan. Ik hoop dat ze trots zijn

Tussen een bewolkte ochtend en een regenachtige middag door, even in de zon gelegen en wat weggedut

Als de statistieken van een toets, die ik samen met een collega heb samengesteld, er heel goed uit zien, ben ik opgelucht en tevreden

Vlak voor Pasen startte ik met nieuwe pijnmedicatie. Ik merkte al wel effect op, maar omdat ik vier vrije dagen had, was dit nog niet heel duidelijk. Vanochtend merkte ik ineens hoeveel pijn ik hiervoor had, nu het opstaan onder de tijdsdruk van afspraken op het werk, letterlijk en figuurlijk een stukje soepeler verliep dan eerder

Constateren dat er mensen zijn, die dingen doen die ik ook zou kunnen doen

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Altijd weer een opluchting, als ik mijn belastingaangifte (zelf!) heb rondgebreid, en dan ook nog iets terugkrijg. Geen grote bedragen, maar ik waardeer iedere euro

Kerstmis 2018 kwam ik eenmalig bij een tandartsenpraktijk in Eindhoven, die op dat moment weekenddienst had. Vandaag krijg ik een schrijven met het verzoek om te bellen voor mijn halfjaarlijkse controle bij hen. Mmm, bijzonder. In de kop van de brief lees ik: "persoonlijke hoogwaardige zorg." Een 'weekend-noodgevalletje' direct als vaste klant beschouwen en administreren is inderdaad héél persoonlijk

Na een week met vier medische afspraken, 'daar tussendoor' werken en de best heftige eerste hulp die ik verleende bij een fietsongeval, dacht ik: dat verdient een bloemetje, een bloemetjeeee....

Kraamcadeautje voor een collega met wie ik in de toetscommissie samenwerk; inside joke. Haar reactie was geweldig

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zo'n pitbull als ik als verpleegkundige was voor patiënten, zo moeilijk vind ik het om voor mezelf op te komen, in gesprek met specialisten. Vandaag lukte dat wel, en dus geef ik mezelf een schouderklopje

Ik weet dat ik bovengemiddeld principieel ben, en daardoor veel waarde hecht aan beleid en regels. Maar soms zijn er studenten die zó getraumatiseerd zijn door het leven, dat het goed is ons te bewegen in het grijze gebied rond die regels, waardoor voor hen eens een keer iets positief uitvalt. En wat is het fijn dat ik dan collega's heb die willen meebewegen. Dan maakt mijn hart een soort huppeltje

Dit filmpje heb ik echt al vaak gezien. Vandaag kwam het toevallig langs, en weer moest ik er hardop om lachen. Geniale kerel

Soms is het even moeilijk om de lichtpuntjes te blijven zien. Dan is het goed dat er grote geesten in het verleden, wijze dingen hebben gezegd

Randjes gekleurde sokken boven witte sportschoenen

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Dat mooie proces wanneer een student er zelf achter komt dat -ingegeven door teveel gebeurtenissen in het verleden- haar vaste overtuiging "ik ben niet goed genoeg" is, en daarmee haar moeite met stage en zich laten zien verklaard worden. In mijn schrijfblok schrijf ik, op zijn kop, voor haar de tegenhanger op: "ik mag er zijn." Als we het gesprek afronden scheur ik die regel eruit, en geef deze aan haar mee 

Aan deze dag zat een bijzonder luchtje

Kan iemand een exorcist bellen voor Walter? My God... 

De achttienjarige student die ik spreek, moet door een niet behaalde stage stoppen met de opleidingsvariant die zij volgt. Nadat ze in enige krachttermen heeft verteld hoe ze dat vindt, zegt ze: "maar er leiden meerdere wegen naar Rome, en verpleegkunde is ook breed genoeg om hele mooie dingen te gaan zien." Als ik vraag hoe ze toch aan die wijze woorden komt op haar leeftijd, zegt ze met een big smile: "Héél veel TV kijken!"

In mijn mailtje had ik gezet: "Voel je niet verplicht te reageren." En toch was ik heel blij dat ze dat wel deed

Zo trots op mijn nichtje Emma en de stappen die ze op eigen kracht maakt. Ze gaat tijdens de WK vrouwenvoetbal namens de FIFA de social media voor de Oranjeleeuwinnen verzorgen. Namens de FIFA... Zo trots 

Bij mooi weer even op de fiets op en neer naar de Action in Sint-Oedenrode, om de yoghurttoevoegingen aan te vullen

De schoenen, waarvan ik dacht dat ik ze aardig had ingelopen maar waarmee ik toch heel de dag tegen een blaar zat aan te hikken, 's middags uitdoen

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Als ik bij de apotheek lang moet wachten als de apothekersassistente mijn recept verwerkt, staar ik wat naar de kasten achter de balie, met afkortingen van de medicatie die ze herbergen. Mijn oog valt op 'FUCIT'. Te flauw natuurlijk, maar als ik het benoem bij de assistente, ligt die helemaal in een deuk, met de mededeling dat haar dit nog nooit is opgevallen. Iemand laten lachen, check

Mooie gesprekken, bij goed eten, met fijne mensen. Dat is meer dan genoeg

Veel medisch gedoe op dit moment. Als ik telefonisch contact met een arts heb, geef ik aan me een beetje een stalker te voelen, omdat ik op dit moment vaak bel. De arts zegt: "Nouou, je staat nog niet in de top tien hoor..." Ik houd wel van die luchtigheid. Zeker als hij me aan het einde van het gesprek verzekert dat ik gewoon mag blijven bellen als het nodig is

De arts met wie ik mijn niet-slapen besprak, vatte het mooi samen: "Het is zeldzaam dat er uit niet slapen iets positiefs voortkomt." Zeldzaam. Niet onmogelijk. Een man naar mijn hart