Zoo, op mijn knie komen zitten is ook al geen probleem meer. Benieuwd wanneer ik 'm kan gaan aaien

Het enthousiasme van degene die mijn stempel kreeg, maakte voor mij weer duidelijk dat een zelfgemaakt cadeautje -hoe klein ook- nog steeds absoluut de tijd en moeite waard zijn om te maken

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Een stempel gemaakt als kraamcadeautje. Het geboortekaartje was een slinger en de naam begint met een O. Het polymeerblokje was wel heel anders dan linoleum gutsen, maar toch tevreden 

Aaaaand the next level: op mijn hand komen zitten

Heel de dag door hetzelfde ritueel: merelmeneer komt de keuken in, en roept mij met een klagend piepje. Ik pak het zakje cashewnoten, waarna hij opgewonden zijn snavel volpropt (au!) en zijn kinderen gaat voeren. Zodra alles op is, of ik weer binnen zit, staat ie weer in de keuken. Dat moeten obese merelkinderen zijn...

Poeh, daar zat ik al een tijd tegen aan te hikken, die belastingaangifte. Nou ja, de aangifte op zich is niet zo erg, maar zo'n beetje een jaar administratie archiveren om van daaruit te weten wat ik kan aftrekken... Poeh. Maar het is gebeurd, dus ik ben opgelucht

Hoe het vergeten van paracetamol een mooi moment kan zijn: blijkbaar minder pijn

Dat ik dan, terugkijkend op de dag, tevreden ben dat ik -zittend op een krukje- de wc schoonmaakte

Het internet blijft me verrassen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Doro Ottermann is een illustrator die fantastische stop-motionfilmpjes maakt

Wauw. Het 'mpemba effect': kokend water bevriest bij -25 graden sneller dan koud water

Er wordt een prachtige bos bloemen bezorgd, van mijn directe collega's. Dat fleurt mijn kamer op en hopelijk ook een beetje mijn humeur

Bezorgers met gevoel voor humor

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Intrigerende berichten vind ik dat, wanneer ik niet weet of het serieus nieuws is, of een soort van parodie. Ik lees dat wetenschappers de oorzaak hebben gevonden van het losraken van schoenveters. "Schoenveters schieten vrijwel alleen los tijdens het lopen, zo ontdekten de onderzoekers. Als proefpersonen alleen op een stoel zaten en wiebelden met hun schoenen, raakten hun veters zelden of nooit los."  Seriously?

Met extra pijnstilling, een docentenkamer waarin ik op de bank mocht liggen (en al liggend wat lesopdrachten deed), en docenten die wisten dat ik tijdens de les voortdurend aan de wandel zou gaan, toch de opleidingsdag PMKT gedaan. Het was geen eitje, maar in de les creatieve middelen werd ik even afgeleid van mijn lijf. Dat mijn gezicht en t-shirt hetzelfde er uit zagen als mijn werkstuk kon de pret niet drukken

Vroeg in de ochtend krijg ik een berichtje van een collega: "Goede vrijdag!" Dat lijkt misschien klein en simpel, maar betekent veel en doet goed

"Eh... hallo... Mijn kinderen hebben honger"

Nu ik ben ziek gemeld, zijn mijn dagen niet erg spannend. Voor de #dutchlettering challenge die ik probeer vol te houden, is op een blad schrijven, dan ook wel een absolute uitspatting

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Wat fijn als iemand in een kort gesprekje van minder dan vijf minuten de kern kan raken, waardoor ik me gezien voel en daarmee dan ook gesteund

Het gebeurt bijna nooit, maar het zat er even niet in. Toch ook weer bijzonder dat dit niet onopgemerkt blijft

Merelmeneer wordt ineens weer vergezeld door (hetzelfde?) vrouwtje, en eet niet zelf, maar propt zijn snavel vol. Het lijkt me vroeg voor merelkinderen, maar volgens de vogelbescherming zou het kunnen. Als hij een paar keer fanatiek mijn vel mee pikt, weet ik het bijna zeker: dat doet 'ie anders nooit

Een medestudent van de opleiding PMKT is bevallen, en ik maakte een handgeletterde (gehandletterde?) kaart. Vandaag kreeg ik een berichtje: "by far de aller leukste mooiste en origineelste geboorte kaart." Wat leuk om te horen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

In wezen is 150x150 pixels niet bedoeld voor drama en ellende. Maar soms is dat wat het is. En maakt het beste moment van de dag daar onderdeel van uit: nu de fysiotherapeut in mijn rug iets los kreeg dat erg vast zat, en ik een voor mijn idee enorme berg pijnstillers slik, heb ik eindelijk na lange tijd minder pijn. Het leven van alledag ziet er dan werkelijk anders uit. Dat is een verschil van dag en nacht.  Bijna wonderlijk

Wat fijn om aan te mogen schuiven bij mijn broer, die mijn favoriete gerecht heeft gemaakt: gestoomde broodjes met gestoomde kip, paddenstoelen en bimi + toebehoren

Ik houd me vast aan de filosofie; geen grote dingen. Een mooi lay-outje in mijn bulletjournal

Zo. Die was lekker. Rode grapefruit

Omdat ik afgesproken heb op een bepaald tijdstip mijn leidinggevende te bellen, zit ik ergens op een bankje in de zon met hem aan de telefoon. In eerste instantie dringt het niet tot me door, maar dan zie ik dat er wel een heel typisch bordje bij de zonovergoten vijver in het dorp staat

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik opeens weer amper kan lopen van de pijn omdat mijn rug opnieuw volledig mis gaat, zakt mijn moraal ver beneden nul. Wat is het dan fijn dat een vriendin in de auto stapt en thee voor me komt zetten, terwijl we praten over dingen die er wel of niet toe doen. Zelfs de onderbroek van Bridget Jones helpt dan een beetje

Mijn neef, die voor zijn 21e verjaardag een weekend in Nederland is vanuit zijn stage in Kopenhagen, benadrukt als ik wegga nog even dat het boek 'I never knew there was a word for it', dat ik hem gaf, mee is naar Denemarken en hij er veel in leest. Die betrokkenheid raakt me