Een oude man schuift op de gang

Kijkt om zich heen; hij is zo bang.

Vraagt boos: waar moet ik heen?

Zijn lieve vrouw heeft groot verdriet.

Haar eigen man herkent haar niet;

Tesaam, en toch alleen.

Als je het noorden niet kunt vinden

Verdriet benevelt je verstand

Of als het onweert diep van binnen

Moet je weten:

ik geef je graag mijn hand

Hij wiegt heel zachtjes op en neer

De hele dag, wel duizend keer

Terwijl hij glazig tuurt

En als de chaos overwint

In dit volwassen mensenkind:

Zijn hoofd slaat op de muur

Als je het noorden niet kunt vinden

Verdriet benevelt je verstand

Of als het onweert diep van binnen

Moet je weten:

ik geef je graag mijn hand

Dat meisje daar op kamer vier

Haar grimas is niet van plezier

En God, wat is ze moe

De dood sluipt stiekem om haar heen

Haar kamer leeg, ze is alleen

Ze doet haar ogen toe

Als je het noorden niet kunt vinden

Verdriet benevelt je verstand

Of als het onweert diep van binnen

Moet je weten:

ik geef je graag mijn hand

Moet je weten:

Ik geef je graag mijn hand

Moet je weten:

Ik geef je graag mijn hand.